Uroczyście przysięgam, że knuję coś niedobrego. To już siódmy, zarazem ostatni odcinek naszego Marszu po Insygnia, który zakończy się równo za tydzień, gdy staniemy w kolejkach do księgarń, by nabyć drogą kupna finałowy tom Harry’ego Pottera.

Myślę, że datę premiery – 26 stycznia – wszyscy czytelnicy Pottera już znają, a jeśli jeszcze ktoś nie zna, to dowie się w ciągu nadchodzącego tygodnia. Tylko dla formalności przypomnę zatem, że do premiery książki „Harry Potter i Insygnia Śmierci” pozostało 7 dni. A w zasadzie sześć i pół, gdyż publikuję dzisiejszy felieton z kilkugodzinnym poślizgiem. Niestety, złośliwość rzeczy martwych (czytaj: awaria komputera redaktora naczelnego) przed kilkoma dniami znów dała znać o sobie, stąd małe zamieszanie, jeśli chodzi o czas publikacji niektórych artykułów. Przepraszam więc za wszystkie opóźnienia.

Przechodząc już do rzeczy – nie sądzicie, że styczniowe dni płyną nadspodziewanie szybko? Mam wrażenie, jakby jeszcze wczoraj do premiery było 49 dni, a tu nagle na licznikach został nam niecały tydzień. Na szczęście pracownicy Media Rodzina nie próżnują, a co więcej, uaktywnili się też księgarze i sprzedawcy. Niektórzy już głośno mówią, co szykują na północną premierę.

Przy okazji tego artykułu mam do Was, drodzy czytelnicy, małą prośbę... ale to pod "więcej...", na samym końcu artykułu.

Przedpremierowa karuzela ruszyła na dobre. Wydawnictwo Media Rodzina opublikowało już pełną bazę księgarń i sklepów, które postanowiły zorganizować u siebie imprezy z okazji premiery siódmego tomu. Na tydzień przed 26 stycznia na pierwszy plan wyszli więc sprzedawcy i księgarze. Teraz wszystko w ich rękach.

Bo to właśnie od nich zależeć będzie, jak premierę spędzą potteromaniacy w całej Polsce. Niewątpliwie okazja jest niecodzienna, albowiem żadna inna książka nie cieszy się w naszym kraju tak wielką popularnością, aby tysiące czytelników szturmowały księgarnie w środku nocy. Niektórzy w dodatku będą mieli ferie i zapewne woleliby się wyspać, wylegując się w łóżkach do późnych godzin sobotniego poranka. A jednak – przełamujemy zmęczenie trudnym semestrem szkolnym i idziemy po nowego Pottera o godzinie zero, by resztę nocy spędzić na czytaniu. Może nie wszyscy, ale większość. Takiego fenomenu literackiego nigdy jeszcze w Polsce – ba, na świecie – nie było i zapewne długo nie będzie.

Być może nawet już nigdy za naszego życia. Kto wie, czy tak huczna premiera siódmej części Harry’ego Pottera nie jest ostatnim mocnym akordem doby książek drukowanych? Natknąłem się ostatnio na księgarnię internetową specjalizującą się w sprzedaży e-booków. Można też zamówić drukowane wersje oferowanych książek, lecz są one droższe, bo drukuje się je na specjalne, indywidualne zamówienie. W księgarni nikt tych książek nie znajdzie. Być może to znak zmian, jakie nadchodzą – kto wie, czy za pięć, dziesięć lat nie będą dominować na rynku takie właśnie księgarnie? Bo taniej. Bo szybciej. Bo wygodniej. Kilkoma kliknięciami można mieć całą, nawet 1000-stronicową książkę na monitorze własnego komputera. I zapłacić mniej niż w zwyczajnej księgarni.

Koniec serii o Harrym Potterze jest więc dobrym momentem, by się zastanowić nad przyszłością tradycyjnych powieści. Czy za kilkadziesiąt lat nasze wnuki nie będą czytały w podręcznikach historii, że „w pierwszej połowie XXI wieku informatyzacja wyparła tradycyjne formy komunikacji. Na margines zepchnięte zostały gazety, a także książki. Ostatnią powieścią chętnie kupowaną w wersji drukowanej był cykl przygód młodego czarodzieja, Harry’ego Pottera, autorstwa brytyjskiej pisarki J.K. Rowling. Wydanie ostatniego tomu tej serii przyspieszyło proces degradacji tradycyjnej literatury, gdyż oczekiwania czytelników znacząco wzrosły, a zamiast książek coraz chętniej sięgali po krótsze i bardziej dostępne artykuły internetowe”?

Wiem, że moje słowa brzmią jak czarne wizje futurologów sprzed kilkunastu lat, które – m.in. za sprawą Harry’ego Pottera właśnie – na szczęście jeszcze się nie sprawdziły. Ale to proces nieunikniony. Wydanie powieści J.K. Rowling jedynie go opóźniło, może spowolniło. Musimy jednak zdać sobie sprawę, że za moment poznamy finał historii młodego czarodzieja i jego przyjaciół (niektórzy już go znają), a drugiego takiego fenomenu już prawdopodobnie nie będzie w najbliższych latach.

Żeby nie było tak pesymistycznie na koniec naszego – optymistycznego mimo wszystko – Marszu po Insygnia, napomknę o atrakcjach, jakie szykują nam księgarnie. Dotarły do mnie wczoraj dwa maile z EMPiK-ów. Jeden z warszawskich sklepów tej sieci przewiduje m.in. koncert gry na pile (duchy też będą?), a także wykład znanego ornitologa na temat życia sów. Z kolei fani we Wrocławiu mogą spodziewać się licznych konkursów i wyzwań dla odważnych czarodziejów, a organizatorzy przygotowali specjalną odezwę, którą wypowiedzą wszyscy zgromadzeni tuż przed północą.

Jak więc widać, księgarze starają się jak mogą. Czego to jeszcze nie wymyślą? – chciałoby się zapytać. Ktoś złośliwy mógłby zapytać – na co komu wykład o sowach i ich życiu? No dobrze, rozumiem, nie każdy posiada Hedwigę. Może nawet nikt jej nie posiada. Ale to chyba lepiej, niż gdyby magicznej atmosfery miało w ogóle zabraknąć. Wyobraźcie sobie: po siódmy tom Pottera wybieracie się rano o godz. 10, bo sklepy o północy nie organizują premiery. Na miejscu długa kolejka, a gdy w końcu dopychacie się do lady, sprzedawczyni pyta: „Harry Potter? A który tom? Siódmy? Ach, no tak, dziś wszedł do sprzedaży, faktycznie. To nasz bestseller, polecam. I proszę już płacić i szybko iść, bo następni klienci się niecierpliwią”. Zero magicznej atmosfery, zero klimatu, zero tajemniczości i radosnego oczekiwania. To już chyba lepiej słuchać ornitologa mówiącego o sowach.

Doceńmy więc starania księgarzy, którzy przecież chcą nam zapewnić ciekawą premierę. Może nie wszystkie przygotowane przez nich atrakcje będą nam odpowiadały, ale część – na pewno tak. A to dopiero początek, bo szczegółowe informacje na temat planowanych imprez zamieszczę za kilka dni w specjalnym artykule. Odwiedzimy m.in. poznański EMPiK, zadzwonimy do sklepów w Warszawie, Szczecinie i innych większych miastach, dowiemy się też, jak będzie wyglądała premiera w mniejszych miejscowościach. A o tym, czy warto iść, czy nie, zdecydujecie sami – my postaramy się Wam w tym pomóc, pokazując, czego będzie się można spodziewać.

Jednak nawet bez względu na te atrakcje – chyba warto. To premiera ostatniego Pottera, więcej nie będzie. Warto to przeżyć, ostatni raz! Ostatni, nim drukowane tradycyjne książki zostaną zepchnięte na margines rynku.

W nas zresztą sympatia do takich książek jeszcze nie umarła. We wspomnianej księgarni internetowej sprzedającej e-booki zamówiłem dwie książki – ale w wersji drukowanej. Może i drożej, ale nic nie zastąpi uroku zwykłej książki, którą można przejrzeć, wziąć wszędzie ze sobą, przekartkować w dowolnym momencie, a nie być skazanym na czytanie z ekranu. Myślę, że wielu z Was zgodzi się ze mną. Może więc tradycyjne czytanie nie umrze tak szybko.

I tym miłym akcentem, pełnym nadziei, kończymy nasz siedmiotygodniowy Marsz po Insygnia – choć na dobrą sprawę zakończymy go dopiero za tydzień, w nocy z piątku na sobotę, gdy w nasze ręce wpadną upragnione egzemplarze siódmego tomu. Cieszę się, że mogłem dla Was na bieżąco komentować wydarzenia przybliżające nas do tej wielkiej premiery. Dziękuję też, że byliście z nami i nadal jesteście, odwiedzając nas codziennie. Teraz skupmy się na premierze. „Insygnia” są tuż tuż, przeżyjmy to godnie.

PS. Korzystając z okazji, mam do Was – czytelników HPNews.pl i moich artykułów – małą prośbę. Jak zapewne wiecie, od dłuższego czasu pisuję liczne artykuły i felietony, nie tylko w naszym serwisie. Postanowiłem więc spróbować swoich sił w konkursie na Dziennikarza Obywatelskiego 2007 Roku, organizowanym przez znany serwis Wiadomosci24.pl. Nie ukrywam, że ta decyzja została spowodowana m.in. Waszymi, zwykle pozytywnymi komentarzami pod moimi tekstami.

Jestem jednym z ponad stu zgłoszonych autorów, a wyboru najlepszego dokonują internauci. Do swojej kandydatury dołączyłem dwa najlepsze artykuły napisane przeze mnie w zeszłym roku, w tym jeden związany z Harrym Potterem: Włamanie nazbyt doskonałe oraz Siedem grzechów premiera (klikajcie, aby przeczytać).

Jeżeli lubicie czytać moje teksty w HPNews.pl i chcielibyście pomóc mi w walce o nagrodę dla Najlepszego Dziennikarza Obywatelskiego 2007 Roku, możecie zagłosować na mnie, klikając w poniższy przycisk:




Uwaga: po kliknięciu trzeba podać swój adres e-mail, na który otrzymacie wiadomość z linkiem potwierdzającym, który musicie kliknąć, aby Wasz głos był ważny.

Oczywiście, niektórzy z Was zapewne uznają, że wśród kandydatów są też inni godni uwagi dziennikarze, dlatego przed oddaniem głosu zapraszam Was do przejrzenia pełnej listy kandydatów i ich artykułów – zgodnie z hasłem: niech wygra najlepszy.

Z góry dzięki za wszystkie głosy, jakie zostaną na mnie oddane ;)

Autor: Lipa | 2008-01-19 22:31:28